Муносабатлардан чиқиш — ҳал қилинмаган муаммолар ва йиғилган ранжишларнинг натижасидир.
Ажралиш оғир синов бўлиб, у кўпинча келажакда ишончсизлик ва оғриқ келтириб чиқаради. Қуйидаги бешта ажралиш сабабини кўрсатаман, уларни ўз муносабатларингизда кўриб, вақтли чора кўришга ҳаракат қилинг.
1. Назоратсиз тортишувлар.
Қайтарилувчи тортишувлар — фақат салбий жиҳат эмас, лекин тортишувлар тажовузкорлик, ҳақоратлар ёки ҳатто зўравонликка айланса, бу муносабатлар учун ўта хавфли белги. Бу энг вайрон қилувчи омилдир.
2. Ҳал қилинмаган муаммолар.
Можаролардан қочиш оддий йўлга ўхшаса-да, бу жуда хавфли ёндашувдир. Чунки ҳал қилинмаган муаммолар вақт ўтиши билан портловчи “бомба” каби тўпланади. Ҳеч қандай муаммони четлаб ўтиш ёки уни ёпиш – уни ҳал қилганлик ҳисобланмайди. Муаммоларни ҳал қилишга уриниш керак.
3. Эмоционал жароҳатлар.
Ҳар бир инсоннинг ўзига хос “оғриқли нуқталари” бўлади. Уларга доимий равишда босим ўтказиш муносабатларнинг вайрон бўлишига олиб келади. Масалан, шеригингизнинг шахсияти ёки қадриятларига тегишли ҳақоратли сўзлар муҳаббатни барбод қилиши мумкин.
4. Ранжишларни тўплаш.
Ҳар доимги тортишувлар, ҳурматсизлик ва эмоционал жароҳатлар муносабатларга салбий таъсир қилади. Ранжишлар тўпланиб, муаммоларни катта қилади ва муносабатларнинг ёмонлашувига олиб келади.
5. Умумий манфаатларнинг йўқлиги.
Шериклар ўз ишларига кўпроқ эътибор қарата бошлаб, бир-бирлари билан қизиқишни йўқотсалар, муносабатлар зоҳиран мавжуд бўлиб қолади. Муносабатларда ҳар бир инсонга ўзининг шахсий вақтини сақлаш муҳим, лекин шу билан бирга, ҳамкорликдаги вақт сифатли бўлиши лозим.
Муносабатлар устидан ишлаш керак.
Тўғри, ҳар қандай муносабатларда тортишувлар ва муаммолар бўлади, лекин уларни ҳал қилиш истаги ва конструктив ёндашув бўлса, муносабатлар янада мустаҳкам бўлади.
Қўрқманг, муаммоларни муҳокама қилинг. Агар сиз бу муаммолар ҳақида гаплашишдан қўрқсангиз, ўзингиздан сўранг: бу инсон билан бирга келажакда юришни ҳақиқатан хоҳлайсизми?
Ажралиш оғир синов бўлиб, у кўпинча келажакда ишончсизлик ва оғриқ келтириб чиқаради. Қуйидаги бешта ажралиш сабабини кўрсатаман, уларни ўз муносабатларингизда кўриб, вақтли чора кўришга ҳаракат қилинг.
1. Назоратсиз тортишувлар.
Қайтарилувчи тортишувлар — фақат салбий жиҳат эмас, лекин тортишувлар тажовузкорлик, ҳақоратлар ёки ҳатто зўравонликка айланса, бу муносабатлар учун ўта хавфли белги. Бу энг вайрон қилувчи омилдир.
2. Ҳал қилинмаган муаммолар.
Можаролардан қочиш оддий йўлга ўхшаса-да, бу жуда хавфли ёндашувдир. Чунки ҳал қилинмаган муаммолар вақт ўтиши билан портловчи “бомба” каби тўпланади. Ҳеч қандай муаммони четлаб ўтиш ёки уни ёпиш – уни ҳал қилганлик ҳисобланмайди. Муаммоларни ҳал қилишга уриниш керак.
3. Эмоционал жароҳатлар.
Ҳар бир инсоннинг ўзига хос “оғриқли нуқталари” бўлади. Уларга доимий равишда босим ўтказиш муносабатларнинг вайрон бўлишига олиб келади. Масалан, шеригингизнинг шахсияти ёки қадриятларига тегишли ҳақоратли сўзлар муҳаббатни барбод қилиши мумкин.
4. Ранжишларни тўплаш.
Ҳар доимги тортишувлар, ҳурматсизлик ва эмоционал жароҳатлар муносабатларга салбий таъсир қилади. Ранжишлар тўпланиб, муаммоларни катта қилади ва муносабатларнинг ёмонлашувига олиб келади.
5. Умумий манфаатларнинг йўқлиги.
Шериклар ўз ишларига кўпроқ эътибор қарата бошлаб, бир-бирлари билан қизиқишни йўқотсалар, муносабатлар зоҳиран мавжуд бўлиб қолади. Муносабатларда ҳар бир инсонга ўзининг шахсий вақтини сақлаш муҳим, лекин шу билан бирга, ҳамкорликдаги вақт сифатли бўлиши лозим.
Муносабатлар устидан ишлаш керак.
Тўғри, ҳар қандай муносабатларда тортишувлар ва муаммолар бўлади, лекин уларни ҳал қилиш истаги ва конструктив ёндашув бўлса, муносабатлар янада мустаҳкам бўлади.
Қўрқманг, муаммоларни муҳокама қилинг. Агар сиз бу муаммолар ҳақида гаплашишдан қўрқсангиз, ўзингиздан сўранг: бу инсон билан бирга келажакда юришни ҳақиқатан хоҳлайсизми?