Қўрқув бизга тўсқинлик қиладими?
Ҳаётимиздаги кўплаб қийинчиликлар биз қўрқув билан юзма-юз келганимизда пайдо бўлади. Бу ҳикоя, ўзининг орзуларига эришиш учун қўрқувни енгиб ўтиш йўлидаги инсоннинг ҳикоясидир.
Аннанинг орзуси ва қўрқуви
Анна исмли бир қиз бор эди. У болаликдан ҳуқуқшунос бўлишни орзу қиларди: қонунларни ўрганиш, одамларнинг ҳуқуқларини ҳимоя қилиш ва адолатга интилиш унга жуда ёқарди. Аммо йиллар ўтиб, касб танлаш вақти келганида, Анна қўрқувни ҳис қила бошлади — омадсизликдан, ўзини қийин ҳолатда топишдан ёки етарлича яхши бўлмасликдан қўрқди.
Қўрқув орқали четланиш
Бу қўрқув шунчалик кучли эдики, Анна ўз орзусидан четланишни бошлади. Ҳуқуқшунослик ўрнига у яқин касбларни танлай бошлади — аввал адвокат ёрдамчиси, кейин юридик фирмада администратор, сўнгра ҳуқуқ бўйича маслаҳатчи бўлди. У ҳар доим орзусига яқин бўлган соҳада ишлади, лекин бир қадам ҳам унга яқинлашишга журъат қилмади.
Орзудан узоқлашиш
Ҳар сафар ҳуқуқшуносликка кириш ёки юрист сифатида фаолият бошлаш ҳақида ўйлаганда, қўрқув яна уни тутиб қоларди. "Агар мен муваффақиятсизликка учрасамчи?" — деб ўйларди у. Ва яна орзусининг ёнида, лекин унинг ичида бўлмасдан туришда давом этарди.
Қарор қабул қилиш
Бир куни Анна тасодифан ўзининг болаликдаги орзусини билган кўҳна таниши — муваффақиятли юрист билан учрашди. У Аннани диққат билан тинглаб, шундай деди: "Сен ҳар доим юрист бўлишни хоҳлардинг. Нега ҳали ҳам бу қадамни ташламадинг?"
Қўрқув билан юзма-юз келиш
Анна жим бўлди. Ва фақатгина ўша суҳбатда тушундики, бу йиллар давомида уни орзусидан қўрқув тўхтатиб келган. Қўрқув унинг олдида невидима девор бўлиб турганди ва у реал ҳаётдаги имкониятлардан узоқлашиб қолди.
Орзу сари қадам ташлаш
"Менинг қўрқувим мени бахтли бўлишдан тўхтатиб келди," — деб ўйлади Анна. Ва ўша пайтда у қарор қабул қилди: бошқа чегаравий йўллар ёки айланма йўллар бўлмайди. У ҳуқуқшунослик мактабига киришга қарор қилди ва орзуси сари қадам ташлай бошлади.
Қўрқувни енгиб, бахт сари олга бориш
Қўрқув унинг ҳаётини бошқаришни тўхтатганда, Анна тушунди: қўрқувни енгиб, биз ҳақиқий бахтни топамиз. Қўрқув тўлиқ йўқолмайди, лекин у бизни бошқаришни тўхтатади. Фақат шу пайтда биз ўз йўлимиздан ишонч билан ва қувонч билан юриб кетишимиз мумкин.
