Avvalo, ilmiy hamjamiyatda "jinsiy zo'ravonlik" atamasidan foydalaniladi, chunki "jinsiy" so'zi ijobiy tusga ega bo'lib, jinsiylik odatda yoqimli narsa bilan bog'lanadi.
Statistikaga ko'ra, har 4-ayol o'z hayotida zo'ravonlikka duch kelgan. Agar hamkoringiz bu haqda siz bilan o'rtoqlashayotgan bo'lsa, bu og'ir ma'lumotni hazm qilish qiyin bo'lishi mumkin, psixika himoyalanish uchun zohiran zo'rlik yoki rad etishni namoyish qilishi mumkin. Ammo bu yerda esda tutish kerakki, agar yaqin insoningiz bu ma'lumotni siz bilan bo'lishsa, u sizning:
Shunday qilib, nima qilish kerak yoki kerak emas:
Har bir tajriba shaxsiydir, shuning uchun nima aniq sizning hamkoringizga mos kelishini unga aytish yaxshiroq bo'ladi. Bu umumiy tavsiyalar ro'yxati:
Ishoning | 
"Siz haqiqatda hammasi shunday bo'lganiga ishonchingiz komilmi?"
Taqqoslamang | "Men bunday narsani eshitganman..." "Do'stim ham shunday bir narsani boshidan kechirgan."
Tinchlikni saqlang: Hozir sizning yaqin insoningizga kerak bo'lgan narsa - barqaror va hissiyotlarni boshqara oladigan odam, u "Men sen bilanman, hozir hammasi joyida" degan tuyg'uni uzatadi | G'azab yoki tajovuzni ko'rsatmang, bu travmatizmni qayta tiklashi mumkin.
Sabrli bo'ling: Inson qancha aytishni xohlasa, shuncha aytsin | "Hammasini batafsil aytib ber" - tafsilotlarni majburlab ochishga undamang, odam tayyor bo'lganda gapiradi.
Hukm qilmang: Har bir inson o'z kuchiga qarab ish tutadi | "Nega bunga chidading?" "Nega qochib ketmading?"
Normalizatsiya qiling: Inson his-tuyg'ularini his qilish tabiiy ekanligini tushuntiring | "Yig'lash bilan hech narsa hal bo'lmaydi," "Hozir emas, o'sha paytda g'azablanish kerak edi."
Yordam bering: Zo'ravonlikka uchraganlar uchun inqiroz markazlari bilan bog'lanishni taklif qiling (masalan, Opa-singillar markazi, "Nasiliu.net" yoki "Tebe poveriat" saytlari), qanday yordam berishingiz mumkinligini aniqlang | Inson kuch topib aytgan paytda uni yolg'iz qoldirmang.
Shoshilmang: Bu mavzuga qaytishni talab qilmaguncha majburlamang, kelajakdagi muloqotingizni muhokama qiling | Suhbat yoki zo'ravonlik faktini eslatib o'tish - spontan qilinmasin.
Xavfsizlikni ta'minlang: Insonni xavfsizlik hissini tiklash uchun nima qilishingiz mumkinligini muhokama qiling | "Bu uzoq vaqt oldin bo'lgan, hozir nega buni qayg'urish kerak", jinsiy zo'ravonlik travmasining amal qilish muddati yo'q.
Agar hamkoringiz siz bilan bunday muhim narsani bo'lishsa, suhbatga maksimal darajada e'tibor qarating, qanday javob berishni bilmasangiz, hamkoringizdan qanday gapirishingiz yoki nima qilishingiz kerakligini so'rang.
Bunday hissiy tajribalarni boshdan kechirish qiyin bo'lishi mumkin, shuning uchun agar siz hamkoringizni qo'llab-quvvatlashda qiyinchiliklarga duch kelsangiz; his-tuyg'ularingizni boshqarish qiyin bo'lsa; hayotiy tajribangiz tinchlikni saqlashga imkon bermasa, yordam so'rash yaxshiroq. Afsuski, bunday narsalarga bizni o'rgatishmaydi. Yordam bermoqchi bo'lsangiz, lekin qanday qilib bilmasangiz - bu normal holat.
Statistikaga ko'ra, har 4-ayol o'z hayotida zo'ravonlikka duch kelgan. Agar hamkoringiz bu haqda siz bilan o'rtoqlashayotgan bo'lsa, bu og'ir ma'lumotni hazm qilish qiyin bo'lishi mumkin, psixika himoyalanish uchun zohiran zo'rlik yoki rad etishni namoyish qilishi mumkin. Ammo bu yerda esda tutish kerakki, agar yaqin insoningiz bu ma'lumotni siz bilan bo'lishsa, u sizning:
- tushunishingizni;
- qabul qilishingizni;
- qo'llab-quvvatlashingizni talab qilishi mumkin.
Shunday qilib, nima qilish kerak yoki kerak emas:
Har bir tajriba shaxsiydir, shuning uchun nima aniq sizning hamkoringizga mos kelishini unga aytish yaxshiroq bo'ladi. Bu umumiy tavsiyalar ro'yxati:
Ishoning | "Siz haqiqatda hammasi shunday bo'lganiga ishonchingiz komilmi?" Taqqoslamang | "Men bunday narsani eshitganman..." "Do'stim ham shunday bir narsani boshidan kechirgan." Tinchlikni saqlang: Hozir sizning yaqin insoningizga kerak bo'lgan narsa - barqaror va hissiyotlarni boshqara oladigan odam, u "Men sen bilanman, hozir hammasi joyida" degan tuyg'uni uzatadi | G'azab yoki tajovuzni ko'rsatmang, bu travmatizmni qayta tiklashi mumkin. Sabrli bo'ling: Inson qancha aytishni xohlasa, shuncha aytsin | "Hammasini batafsil aytib ber" - tafsilotlarni majburlab ochishga undamang, odam tayyor bo'lganda gapiradi. Hukm qilmang: Har bir inson o'z kuchiga qarab ish tutadi | "Nega bunga chidading?" "Nega qochib ketmading?" Normalizatsiya qiling: Inson his-tuyg'ularini his qilish tabiiy ekanligini tushuntiring | "Yig'lash bilan hech narsa hal bo'lmaydi," "Hozir emas, o'sha paytda g'azablanish kerak edi." Yordam bering: Zo'ravonlikka uchraganlar uchun inqiroz markazlari bilan bog'lanishni taklif qiling (masalan, Opa-singillar markazi, "Nasiliu.net" yoki "Tebe poveriat" saytlari), qanday yordam berishingiz mumkinligini aniqlang | Inson kuch topib aytgan paytda uni yolg'iz qoldirmang. Shoshilmang: Bu mavzuga qaytishni talab qilmaguncha majburlamang, kelajakdagi muloqotingizni muhokama qiling | Suhbat yoki zo'ravonlik faktini eslatib o'tish - spontan qilinmasin. Xavfsizlikni ta'minlang: Insonni xavfsizlik hissini tiklash uchun nima qilishingiz mumkinligini muhokama qiling | "Bu uzoq vaqt oldin bo'lgan, hozir nega buni qayg'urish kerak", jinsiy zo'ravonlik travmasining amal qilish muddati yo'q.Agar hamkoringiz siz bilan bunday muhim narsani bo'lishsa, suhbatga maksimal darajada e'tibor qarating, qanday javob berishni bilmasangiz, hamkoringizdan qanday gapirishingiz yoki nima qilishingiz kerakligini so'rang.
Bunday hissiy tajribalarni boshdan kechirish qiyin bo'lishi mumkin, shuning uchun agar siz hamkoringizni qo'llab-quvvatlashda qiyinchiliklarga duch kelsangiz; his-tuyg'ularingizni boshqarish qiyin bo'lsa; hayotiy tajribangiz tinchlikni saqlashga imkon bermasa, yordam so'rash yaxshiroq. Afsuski, bunday narsalarga bizni o'rgatishmaydi. Yordam bermoqchi bo'lsangiz, lekin qanday qilib bilmasangiz - bu normal holat.