Дўстлар, ассалому алайкум! Мижозларимнинг муносабатлардаги муаммолари бўйича сўровларида тез-тез "нотоғри" шерикнинг хатти-ҳаракатлари мавзуси кўтарилади. Аёл мижозларим ўзларининг севган инсонларини барча гуноҳларда айблашга мойил: эътиборсизлик, эҳтиёжларини тушунмаслик, аёлнинг фикрига кўра муҳим бўлган нарсаларни қилишни хоҳламаслик ва ҳоказо.
❤ Шу билан бирга, аёллар шерикнинг фикрлари ва хатти-ҳаракатларини таҳлил қилишга кўпроқ мойил, ўзига, ўзининг ҳис-туйғулари ва эҳтиёжларига эътибор қаратмайди. Масалан, агар эркак узоқ вақт ёзмаса ва қўнғироқ қилмаса, аёл унинг йўқлиги сабабини топишга ҳаракат қилади, психологга мурожаат қилади ва ҳолатни батафсил баён қилади.
Бироқ унга нега ўзига эркакка ёзиш ва "Нима бўлмоқда, нима сабабдан бундай бўляпти?" деб сўраш фикри келмайди. Ёки янада яхшиси, ўзидан сўрасин: "Менга умуман бундай инсон керакми, у ишончли мулоқотдан кейин ҳеч қандай хабардор қилмасдан йўқолиб қоладиган бўлса?"
❤ Демак, аёл ўз муаммолари сабабини доим ташқарида қидиради, назорат локусини шерикка кўчиради ва ўзини, ўзининг муносабатлардан кутганларини ва мотивларини ўрганишни хоҳламайди.
Бу ерда унинг невротик позицияси намоён бўлади: доим унга кимдир бир нарса "қилиши керак" деб ҳисоблаш, ўзини қўллаб-қувватлашга, ҳаётда ўз ресурсларини топишга одатланмаслик.
❤ Шундан келиб чиқади ёлғиз қолиш қўрқуви. Ҳаётда бахт аёлнинг тасаввурида шерикнинг мавжудлиги ва унинг "тўғри" хатти-ҳаракатлари билан узвий боғлиқ бўлади.
Лекин биз барчамиз идеал эмасмиз ва ҳеч кимга ҳаётий воқеалар маълум сценарийга кўра ривожланади деб ваъда берилмаган. Шунинг учун ҳаётда сабрли ва мустақил бўлиш учун, энг севимли ва муҳим инсондан ҳам қарам бўлмаслик учун, аёл ўзида таянч қидиришни ўрганиши керак.
Бу ерда ўзини тўғри баҳолаш, шахсий чегараларини ва шерикнинг чегараларини ажратиш, уларни босиб ўтишга уринмаслик муҳим аҳамиятга эга. Шунингдек, аёл эркак бор-йўқлигидан қатъий назар ўзининг шахсий қадриятлари ва ресурсларини белгилаб олиши лозим.
❤ Бу устидан мустақил равишда ишлаш мумкин, ёки ўзини тушуниш ва соғлом муносабатларни қуришни ўрганиш учун психологга мурожаат қилиш мумкин.
❤ Шу билан бирга, аёллар шерикнинг фикрлари ва хатти-ҳаракатларини таҳлил қилишга кўпроқ мойил, ўзига, ўзининг ҳис-туйғулари ва эҳтиёжларига эътибор қаратмайди. Масалан, агар эркак узоқ вақт ёзмаса ва қўнғироқ қилмаса, аёл унинг йўқлиги сабабини топишга ҳаракат қилади, психологга мурожаат қилади ва ҳолатни батафсил баён қилади.
Бироқ унга нега ўзига эркакка ёзиш ва "Нима бўлмоқда, нима сабабдан бундай бўляпти?" деб сўраш фикри келмайди. Ёки янада яхшиси, ўзидан сўрасин: "Менга умуман бундай инсон керакми, у ишончли мулоқотдан кейин ҳеч қандай хабардор қилмасдан йўқолиб қоладиган бўлса?"❤ Демак, аёл ўз муаммолари сабабини доим ташқарида қидиради, назорат локусини шерикка кўчиради ва ўзини, ўзининг муносабатлардан кутганларини ва мотивларини ўрганишни хоҳламайди.
Бу ерда унинг невротик позицияси намоён бўлади: доим унга кимдир бир нарса "қилиши керак" деб ҳисоблаш, ўзини қўллаб-қувватлашга, ҳаётда ўз ресурсларини топишга одатланмаслик.❤ Шундан келиб чиқади ёлғиз қолиш қўрқуви. Ҳаётда бахт аёлнинг тасаввурида шерикнинг мавжудлиги ва унинг "тўғри" хатти-ҳаракатлари билан узвий боғлиқ бўлади.
Лекин биз барчамиз идеал эмасмиз ва ҳеч кимга ҳаётий воқеалар маълум сценарийга кўра ривожланади деб ваъда берилмаган. Шунинг учун ҳаётда сабрли ва мустақил бўлиш учун, энг севимли ва муҳим инсондан ҳам қарам бўлмаслик учун, аёл ўзида таянч қидиришни ўрганиши керак.Бу ерда ўзини тўғри баҳолаш, шахсий чегараларини ва шерикнинг чегараларини ажратиш, уларни босиб ўтишга уринмаслик муҳим аҳамиятга эга. Шунингдек, аёл эркак бор-йўқлигидан қатъий назар ўзининг шахсий қадриятлари ва ресурсларини белгилаб олиши лозим.
❤ Бу устидан мустақил равишда ишлаш мумкин, ёки ўзини тушуниш ва соғлом муносабатларни қуришни ўрганиш учун психологга мурожаат қилиш мумкин.