Яқинда «Оразлар ва жуфтликлар: муносабатларни қандай сақлаб қолиш мумкин?» номли мастер-класста иштирок этдим. Бу мавзудаги муҳокама жуда долзарб, чунки ҳар бир даврда турли жуфтликларда ўртага тушадиган масала ҳисобланади.
Шахсан мен биронта ҳам жуфтликни билмайманки, уларнинг бири бирор вақтда ранжимаган бўлса. Ҳаётда бундай ҳолатлар кўп учрайди: бири бақириб қўяди, иккинчиси эса жим қолади ва ранжийди, бири гапирса, иккинчиси эшитмайди ва яна ранжиш келиб чиқади. Бундай оддий мисоллар кўп.
Мен ўзим 14 йиллик турмушда яшаб, баъзан ранжидим, гаплашмадим ва асабийлашган пайтларим бўлган.
Мастер-класста биз бу мавзуда бир жуфтлик мисолида ишладик. Уларнинг «Севги скульптураси» номли машқни бажаришлари керак эди.
"Севги скульптураси"
Мен скульптор бўлиб, жуфтликни «идеал муносабатлар»ни тасвирлаган ҳолда қўйишим керак эди. Мен ўз ишимга «Илликлик» деб ном қўйдим. Узун бўйли йигит кичик қизни қаттиқ қучоқлаган.
Нега "илликлик"?
«Илликлик» мен учун бу – икки инсон ўртасидаги эмоционал яқинлик ва ишонч, улар иккисини бирга сақлаб, ўз мақсадига етишиш йўлида тўсқинликларни енгиб ўтишга ёрдам беради.
Бу йўлда кўпинча ўзаро имтиёз бериш, мослашиш ва эгилувчан бўлиш керак. Оразлар вақт ўтиб йиғилиб қолиши мумкин, чунки бир жойда жим қолинади, бошқасида мослашишга тўғри келади. Устига-устак, атрофдаги одамлар (ота-оналар, дўстлар, танишлар) сизга қараб ўз фикрларини билдириб, бу йўлда сизларни кузатиб туришади.
Шу ерда муҳим масала шуки, бу йўлда ўзингизни йўқотмаслик, шунинг учун «ком» йиғилиб қолмаслик керак.
Нима қилиш керак?
Жавоб – бу коммуникацияда.
Муносабатлар ҳақида қанча ишласам, кўпинча жуфтликларда ўзаро мулоқотда муаммо борлигини кўраман.
Ўз позициянгизни айбловсиз, «мен-хабарнома» орқали етказиш муҳим. Агар бу тажрибангиз бўлмаган бўлса, буни ўрганиш керак.
Ҳис-туйғуларингизни билдириш ва иккинчининг туйғуларини инкор қилмаслик керак.
Бошқани айблашга эҳтиёждан эмас, балки вазиятни яхшилаш ёки ўзгартириш истагидан келиб чиқиб ҳаракат қилиш керак.
Низолар учун ўзаро жавобгарликни қабул қилиш.
Агар ҳис-туйғуларингизни, ёқмайдиган нарсалар ёки оғриқли ҳисларни дарҳол билдирсангиз, ичда «ўраз» қолмайди.
Шахсан мен биронта ҳам жуфтликни билмайманки, уларнинг бири бирор вақтда ранжимаган бўлса. Ҳаётда бундай ҳолатлар кўп учрайди: бири бақириб қўяди, иккинчиси эса жим қолади ва ранжийди, бири гапирса, иккинчиси эшитмайди ва яна ранжиш келиб чиқади. Бундай оддий мисоллар кўп.
Мен ўзим 14 йиллик турмушда яшаб, баъзан ранжидим, гаплашмадим ва асабийлашган пайтларим бўлган.
Мастер-класста биз бу мавзуда бир жуфтлик мисолида ишладик. Уларнинг «Севги скульптураси» номли машқни бажаришлари керак эди.
"Севги скульптураси"
Мен скульптор бўлиб, жуфтликни «идеал муносабатлар»ни тасвирлаган ҳолда қўйишим керак эди. Мен ўз ишимга «Илликлик» деб ном қўйдим. Узун бўйли йигит кичик қизни қаттиқ қучоқлаган.
Нега "илликлик"?
«Илликлик» мен учун бу – икки инсон ўртасидаги эмоционал яқинлик ва ишонч, улар иккисини бирга сақлаб, ўз мақсадига етишиш йўлида тўсқинликларни енгиб ўтишга ёрдам беради.
Бу йўлда кўпинча ўзаро имтиёз бериш, мослашиш ва эгилувчан бўлиш керак. Оразлар вақт ўтиб йиғилиб қолиши мумкин, чунки бир жойда жим қолинади, бошқасида мослашишга тўғри келади. Устига-устак, атрофдаги одамлар (ота-оналар, дўстлар, танишлар) сизга қараб ўз фикрларини билдириб, бу йўлда сизларни кузатиб туришади.
Шу ерда муҳим масала шуки, бу йўлда ўзингизни йўқотмаслик, шунинг учун «ком» йиғилиб қолмаслик керак.
Нима қилиш керак?
Жавоб – бу коммуникацияда.
Муносабатлар ҳақида қанча ишласам, кўпинча жуфтликларда ўзаро мулоқотда муаммо борлигини кўраман.
Ўз позициянгизни айбловсиз, «мен-хабарнома» орқали етказиш муҳим. Агар бу тажрибангиз бўлмаган бўлса, буни ўрганиш керак. Ҳис-туйғуларингизни билдириш ва иккинчининг туйғуларини инкор қилмаслик керак. Бошқани айблашга эҳтиёждан эмас, балки вазиятни яхшилаш ёки ўзгартириш истагидан келиб чиқиб ҳаракат қилиш керак. Низолар учун ўзаро жавобгарликни қабул қилиш.Агар ҳис-туйғуларингизни, ёқмайдиган нарсалар ёки оғриқли ҳисларни дарҳол билдирсангиз, ичда «ўраз» қолмайди.