Марина ҳар доим назоратчи она бўлган.
Қизи келажагидан хавотир олиб, унинг салбий оқибатлардан сақлаб қолиш истаги ўз ишини қилади, ва биз онамиз каби болаларимизнинг ёнида дафтарлари билан туриб, мактабдаги баҳолари қандайлигини сўраймиз, уй вазифаси бажарилдими, нима қадар топшириқлар берилганини ва нима учун ҳануз дарсларга киришмаганлигини сўраймиз, нима учун телефонда ўтираяпсан, нима учун менга 100 марта эсга солишим керак ва ҳ.к.
Натижа: болада қаршилик, ўқиш истагининг йўқолиши, таълимга қизиқишнинг йўқлиги, жанжал ва негативизм. Ҳа, психологлар ҳам хавотир олади ва баъзан нотўғри йўл тутади.
Мен ҳам шу Марина эдим. Менга ўзим билан келишиб олиш ва назоратни бутунлай қўйиб юбориш учун икки йил керак бўлди, ўз қўрқувларимдан ўтиш ва ўзимнинг хатти-ҳаракатларимни ўзгартириш. Бу ўзгаришлар қизимнинг хатти-ҳаракатига ҳам таъсир қилди.
Натижа ёқимли: биз энди фақат ўқиш ҳақида гаплашмаймиз, агар биз у ҳақда гапирадиган бўлсак, фақат қизим ўз ютуқларини бўлишишни хоҳлагани учун. Мен баҳоларни текширмайман, дафтар ёки кундаликни кўрмайман. Уй вазифаси ва баҳолар учун қизимнинг ўзи жавобгар. Унинг ўқишдаги муваффақияти ошди, ҳатто ёқтирмайдиган ва қийин фанларга ҳам қизиқиш пайдо бўлди. У янада мустақил ва масъулиятли бўлиб қолди. Мен қизим билан фахрланаман.
Афсуски, ҳеч қаерда тўғри тарбиялашни ўргатмайдилар ва биз кўпинча ҳис-туйғуларимизга эргашиб иш тутамиз. Биз ўз қўрқувларимизга бўйсунамиз.
Қандай қилиб ўзгариш мумкин?
Терапия методларини билиш ва ўзингизда қўллаш. Бу вақт талаб қилади ва ўз-ўзини ташкил қилишни талаб қилади. Лекин нисбатан арзон ёки бепул, агар сиз биладиган бўлсангиз.
Психолог билан биргаликда.
- "Сизда қандай яхши қизингиз бор", - дейишарди ўқитувчилар Маринага ота-она йиғилишларида.
- "Ҳа, улар менинг қандай меҳнат ва асаблар билан буни эришганимни билишса эди, дарсларни мажбурлаб ўтказишим керак, агар мен кузатиб турмасам ва уй ишларини текширмасам, у ҳеч нарса қилмайди ва икки олиши мумкин", - дерди Марина ўзига.
Қизи келажагидан хавотир олиб, унинг салбий оқибатлардан сақлаб қолиш истаги ўз ишини қилади, ва биз онамиз каби болаларимизнинг ёнида дафтарлари билан туриб, мактабдаги баҳолари қандайлигини сўраймиз, уй вазифаси бажарилдими, нима қадар топшириқлар берилганини ва нима учун ҳануз дарсларга киришмаганлигини сўраймиз, нима учун телефонда ўтираяпсан, нима учун менга 100 марта эсга солишим керак ва ҳ.к.
Натижа: болада қаршилик, ўқиш истагининг йўқолиши, таълимга қизиқишнинг йўқлиги, жанжал ва негативизм. Ҳа, психологлар ҳам хавотир олади ва баъзан нотўғри йўл тутади.
Мен ҳам шу Марина эдим. Менга ўзим билан келишиб олиш ва назоратни бутунлай қўйиб юбориш учун икки йил керак бўлди, ўз қўрқувларимдан ўтиш ва ўзимнинг хатти-ҳаракатларимни ўзгартириш. Бу ўзгаришлар қизимнинг хатти-ҳаракатига ҳам таъсир қилди.
Натижа ёқимли: биз энди фақат ўқиш ҳақида гаплашмаймиз, агар биз у ҳақда гапирадиган бўлсак, фақат қизим ўз ютуқларини бўлишишни хоҳлагани учун. Мен баҳоларни текширмайман, дафтар ёки кундаликни кўрмайман. Уй вазифаси ва баҳолар учун қизимнинг ўзи жавобгар. Унинг ўқишдаги муваффақияти ошди, ҳатто ёқтирмайдиган ва қийин фанларга ҳам қизиқиш пайдо бўлди. У янада мустақил ва масъулиятли бўлиб қолди. Мен қизим билан фахрланаман.Афсуски, ҳеч қаерда тўғри тарбиялашни ўргатмайдилар ва биз кўпинча ҳис-туйғуларимизга эргашиб иш тутамиз. Биз ўз қўрқувларимизга бўйсунамиз.
Қандай қилиб ўзгариш мумкин?
Терапия методларини билиш ва ўзингизда қўллаш. Бу вақт талаб қилади ва ўз-ўзини ташкил қилишни талаб қилади. Лекин нисбатан арзон ёки бепул, агар сиз биладиган бўлсангиз. Психолог билан биргаликда.
O'zbekistonning barcha shaharlarida istalgan fan bo'yicha eng yaxshi saralangan o'qituvchilar va repetitorlar.