Кўпинча жуфтликлар жанжал пайтида сукут билан эътиборсизлик қилишни афзал кўришади. Ташқаридан қараганда, жуфтликда ҳаммаси жойида кўринади. Аммо аслида, сукут муносабатларни жанжалдан кўра тезроқ бузади. Инсон ўз саволларига жавоб ололмайди, у шеригининг гап-сўзларига ёки ҳаракатларига аҳамият бермаётганини ҳис қилади. Айнан бефарқлик севги туйғусини ўлдиради.
Агар мулоқот бўлмаса, бирор нарсани ўзгартириш истаги ҳам бўлмайди. Жуфтлик қанчалик кам гаплашса, муносабатлар учун шунчалик ёмонроқ бўлади. Сукут шубҳалар ва қўрқувлар билан тўлиб боради, улар эса охир-оқибат катта жанжалга сабаб бўлади ва одатда шундан кейин ажралиш содир бўлади.
Бундай бефарқлик шакли инсоннинг фикр ва ҳис-туйғуларининг аҳамияти йўқлигини кўрсатади. Демак, севги ҳам муносабатларни тиклаш варианти сифатида қаралмайди. Агар кимдир "тўғридан-тўғри эътиборсиз қолдирилса", унда бундай шерик билан вақтни сарфлашнинг ҳожати йўқ.
Фақат конструктив диалог хатоларни тушуниб етиб беришга ёрдам беради ва жуфтликларнинг фикрларини ифодалайди. Қандай оғриқли ва ёқимсиз бўлмасин, эътирозларни очиқчасига айтган маъқул. Албатта, зиддиятларнинг кам бўлгани яхши, лекин уларни сукут билан четлаб ўтиш ҳам мумкин эмас. Ҳайотда бутунлай сукут сақлаб яшаш мумкин эмас. Бу нормал ҳолат эмас.
Нега одам сукут сақлайди?
Сабаблари:
Агар мулоқот бўлмаса, бирор нарсани ўзгартириш истаги ҳам бўлмайди. Жуфтлик қанчалик кам гаплашса, муносабатлар учун шунчалик ёмонроқ бўлади. Сукут шубҳалар ва қўрқувлар билан тўлиб боради, улар эса охир-оқибат катта жанжалга сабаб бўлади ва одатда шундан кейин ажралиш содир бўлади.
Бундай бефарқлик шакли инсоннинг фикр ва ҳис-туйғуларининг аҳамияти йўқлигини кўрсатади. Демак, севги ҳам муносабатларни тиклаш варианти сифатида қаралмайди. Агар кимдир "тўғридан-тўғри эътиборсиз қолдирилса", унда бундай шерик билан вақтни сарфлашнинг ҳожати йўқ.
Фақат конструктив диалог хатоларни тушуниб етиб беришга ёрдам беради ва жуфтликларнинг фикрларини ифодалайди. Қандай оғриқли ва ёқимсиз бўлмасин, эътирозларни очиқчасига айтган маъқул. Албатта, зиддиятларнинг кам бўлгани яхши, лекин уларни сукут билан четлаб ўтиш ҳам мумкин эмас. Ҳайотда бутунлай сукут сақлаб яшаш мумкин эмас. Бу нормал ҳолат эмас.
Нега одам сукут сақлайди?
Сабаблари:
- У нимадандир норози, лекин бу ҳақда гапирмайди. Балки, уни ҳис-туйғуларни сўзлар билан ифодалашга ўргатишмаган, унга эътиборсиз қолиш осонроқ туюлади.
- Инсоннинг барчаси барибир. Баъзи одамлар вазиятлардан узоқлашишади, чунки бу уларнинг учун қулай. Улар ўз ҳаёти билан яшашади ва ҳеч нарса уларга таъсир қилмайди. Бундай одамларни ҳис-туйғулардан маҳрум деб айтиш мумкин.
- Бу манипуляция. Инсон шериги жанжал чиқаришини, мулоқот қилишини ёки ўзгаришини кутади. Яъни, ҳаётда бирор нарсани ўзи ўзгартиришини кутади. Масалан, кетишини.
- Инсон шафқатсиз. У болаликда психологик жароҳат олган ва энди ҳамма нарсани назорат қилишга интилади, бошқаларни ҳақорат қилади, чегараларни бузади ва ҳоказо. У бундай хатти-ҳаракатларнинг нима учун ёқмаслигини тушунмайди, оддий севги ҳисси йўқ. У севги учун яқинлашиб, ожиз бўлиш керак деб ҳисоблайди, масалан, ўзини камситиш орқали. Бундай ҳолатлар кўпинча ота-оналари авторитар бўлган ва болани тўлиқ ўзига бўйсундиришга интиладиган болаларда такрорланади.