Bugungi kunda o‘zini sevish haqida ko‘p gapirilmoqda, ammo amalda bu unchalik oson emasligi ma’lum bo‘ladi. O‘zini sevishga to‘sqinlik qiladigan bir necha sabablar mavjud. Avvalo, o‘zini sevish yoki o‘zini qadrlash, psixikamizning ko‘plab jihatlari kabi, bolalik davrida shakllanadi. Bizning ota-onalar bilan bo‘lgan munosabatlarimiz kattalar hayotimizda qanday munosabatlarni qurishimiz, qaysi sheriklarni tanlashimiz va turli hayotiy vaziyatlarga qanday munosabatda bo‘lishimizga ta’sir qiladi.
Agar ota-onalar farzandlariga u mustaqil shaxs ekanligini, uning manfaatlarini hurmat qilishlarini va qo‘llab-quvvatlashlarini ko‘rsatgan bo‘lsa, bunday odamning o‘ziga bo‘lgan sevgisi balandroq bo‘ladi. Farzand o‘z oilasida sevish va qabul qilish hissini sezsa, uning ichki o‘zini qabul qilishi shakllanadi.
Masalan, bola bevosita yoki bilvosita "bema’ni", "no‘noq", "yoshdoshlaridan yomon" deb ta’kidlangan bo‘lsa, katta yoshda bu bolada "yomonman" yoki "hamma narsani noto‘g‘ri qilaman" degan chuqur ishonch shakllanishi ehtimoli katta. Bu esa o‘ziga ishonchsizlik, qobiliyatlariga shubha qilish, past o‘zini baholash va o‘zini sevmaslikka olib keladi.
Agar ota-onalar farzandlariga u mustaqil shaxs ekanligini, uning manfaatlarini hurmat qilishlarini va qo‘llab-quvvatlashlarini ko‘rsatgan bo‘lsa, bunday odamning o‘ziga bo‘lgan sevgisi balandroq bo‘ladi. Farzand o‘z oilasida sevish va qabul qilish hissini sezsa, uning ichki o‘zini qabul qilishi shakllanadi.
Masalan, bola bevosita yoki bilvosita "bema’ni", "no‘noq", "yoshdoshlaridan yomon" deb ta’kidlangan bo‘lsa, katta yoshda bu bolada "yomonman" yoki "hamma narsani noto‘g‘ri qilaman" degan chuqur ishonch shakllanishi ehtimoli katta. Bu esa o‘ziga ishonchsizlik, qobiliyatlariga shubha qilish, past o‘zini baholash va o‘zini sevmaslikka olib keladi.