Ҳар бир роман тўй билан тугайди, бироқ бу нотўғри: бу ёзувни тўқимоқда, тўсатдан бир одамга ўрмонда қарақчилар ҳужум қилаётган бир пайтда тўхтатиб қўйишга ўхшайди.
Л.Н. Толстой
Шахсий ва эҳтимол анча оғир ҳикоямни бўлишмоқчиман. Мен Олесияман, психолог маслаҳатчиси ва кризис психологи. Психологияга шахсий инқироз ва депрессиям орқали келганман, шунинг учун мижозларимнинг нималарни бошдан кечираётганини яхши тушунаман.
Оилавий ҳаётимиз бахтли бўлишини ваъда қилган эди, аммо 2020 йилнинг қийин кунлари интиқиб кутган ҳомиладорлигимни йўқотиш билан якунланди. Бу ҳаётда шундай бўлиб туради, бу — табиий, деб ўзимни ишонтирганман, аммо бу қувончимни қайтара олмади. Вақт ўтгач, ақлий тушунча ва ҳиссий ҳолат ўртасида катта фарқ борлигини тушуниб етдим ва уларни ёнма-ён яшашини таъминлашни ўргандим.
Тез орада яна ҳомиладор бўлдим, ишлаб, келажак режаларимизни қуришда давом этдик. Мен декрет кутаётган эдим ва аввалги йўқотишим ортидан безовталанишга туша бошладим. Оқибатда ўғлим дунёга келди, ҳаётимиз тамомила ўзгарди.
Мустақиллик йўқолиши ва ёлғизлик
Бола туғилиши — ҳаётдаги энг катта ўзгариш. У ўзингизнинг ички дунёнгизни, муносабатларни ва ҳаётни тўлалигича ўзгартиради. Мустақиллик йўқолиши, ухлашнинг етишмаслиги, руҳий чарчоқ, ижтимоий изоляция ва ҳар кунлик чарчоқ — бу ҳақда деярли гапирилмайдиган, лекин оналикка олиб келадиган ҳолатлардир. Ҳар куни йиғлаётган чақалоқ билан уйда қолиш, ҳаётингизни давом эттириш учун куч топа олмаслик туғдирган қийинчиликларни тушунтириб бўлмайди.
Бир кун келиб қарорга келиш
Қора ва чексиз қийин ҳолатдан чиқиб кетиш учун бир кун келиб қайсидир нарса сизга ўзгариш зарурлигини англатадиган вақт келади. Мен учун бу нуқта ўзимга қасд қилмоқчи бўлиш ҳисси бўлган, бу бошқа барча ҳисларимни ўчириб, бу қийинликларни унутишимга ёрдам берадиган нарса эди.
Менга ёрдам зарурлигини тушунарли бўлди. Поликлиникадаги нервопатологга мурожаат қилдим. Ярим соат суҳбат, кўз ёш билан тўлдирилган салфеткалар ва бир нечта анкета ёрдамида «клиник депрессия» ташхиси билан уйга қайтаётган эдим.
Психотерапия йўли
Антидепрессантларни бир ой давомида қабул қилгандан сўнг нафас олиш осонлашди, фикрларим равшанлашди ва психотерапевт ёрдами зарурлигини тушундим. Мenga омад кулди: уйимга яқин жойда психологик ёрдам маркази бор экан. Кейинги ярим йил мобайнида психотерапевт билан суҳбатлар орқали ўзимга қайтиб келдим.
Бу ҳолатда бўлиш — инкор этиладиган ҳолат эмас
Қуйидаги ҳислар:
️ умидсизлик ҳиссини,
️ ўзингизни аҳамиятсиз ҳис қилиш,
️ ҳаётнинг маъносиз эканини сезиш,
️ ўзингизни эътиборга лойиқ эмас деб ҳис қилиш.
— булар шунчаки «сал югуриб олиш» билан тузалиб кетадиган нарсалар эмас. Буни тўхтатиш жуда муҳим.
Ёрдам олиш муҳимлиги
Барча оналарга, шу жумладан ҳозир ана шу ҳолатни бошдан кечираётганларга — сиз ёлғиз эмассиз. Кўмак сўрашдан қўрқманг, бу муҳим.
Л.Н. Толстой
Шахсий ва эҳтимол анча оғир ҳикоямни бўлишмоқчиман. Мен Олесияман, психолог маслаҳатчиси ва кризис психологи. Психологияга шахсий инқироз ва депрессиям орқали келганман, шунинг учун мижозларимнинг нималарни бошдан кечираётганини яхши тушунаман.
Оилавий ҳаётимиз бахтли бўлишини ваъда қилган эди, аммо 2020 йилнинг қийин кунлари интиқиб кутган ҳомиладорлигимни йўқотиш билан якунланди. Бу ҳаётда шундай бўлиб туради, бу — табиий, деб ўзимни ишонтирганман, аммо бу қувончимни қайтара олмади. Вақт ўтгач, ақлий тушунча ва ҳиссий ҳолат ўртасида катта фарқ борлигини тушуниб етдим ва уларни ёнма-ён яшашини таъминлашни ўргандим.
Тез орада яна ҳомиладор бўлдим, ишлаб, келажак режаларимизни қуришда давом этдик. Мен декрет кутаётган эдим ва аввалги йўқотишим ортидан безовталанишга туша бошладим. Оқибатда ўғлим дунёга келди, ҳаётимиз тамомила ўзгарди.
Мустақиллик йўқолиши ва ёлғизлик
Бола туғилиши — ҳаётдаги энг катта ўзгариш. У ўзингизнинг ички дунёнгизни, муносабатларни ва ҳаётни тўлалигича ўзгартиради. Мустақиллик йўқолиши, ухлашнинг етишмаслиги, руҳий чарчоқ, ижтимоий изоляция ва ҳар кунлик чарчоқ — бу ҳақда деярли гапирилмайдиган, лекин оналикка олиб келадиган ҳолатлардир. Ҳар куни йиғлаётган чақалоқ билан уйда қолиш, ҳаётингизни давом эттириш учун куч топа олмаслик туғдирган қийинчиликларни тушунтириб бўлмайди.
Бир кун келиб қарорга келиш
Қора ва чексиз қийин ҳолатдан чиқиб кетиш учун бир кун келиб қайсидир нарса сизга ўзгариш зарурлигини англатадиган вақт келади. Мен учун бу нуқта ўзимга қасд қилмоқчи бўлиш ҳисси бўлган, бу бошқа барча ҳисларимни ўчириб, бу қийинликларни унутишимга ёрдам берадиган нарса эди.
Менга ёрдам зарурлигини тушунарли бўлди. Поликлиникадаги нервопатологга мурожаат қилдим. Ярим соат суҳбат, кўз ёш билан тўлдирилган салфеткалар ва бир нечта анкета ёрдамида «клиник депрессия» ташхиси билан уйга қайтаётган эдим.
Психотерапия йўли
Антидепрессантларни бир ой давомида қабул қилгандан сўнг нафас олиш осонлашди, фикрларим равшанлашди ва психотерапевт ёрдами зарурлигини тушундим. Мenga омад кулди: уйимга яқин жойда психологик ёрдам маркази бор экан. Кейинги ярим йил мобайнида психотерапевт билан суҳбатлар орқали ўзимга қайтиб келдим.
Бу ҳолатда бўлиш — инкор этиладиган ҳолат эмас
Қуйидаги ҳислар:
️ умидсизлик ҳиссини,️ ўзингизни аҳамиятсиз ҳис қилиш,️ ҳаётнинг маъносиз эканини сезиш,️ ўзингизни эътиборга лойиқ эмас деб ҳис қилиш.— булар шунчаки «сал югуриб олиш» билан тузалиб кетадиган нарсалар эмас. Буни тўхтатиш жуда муҳим.
Ёрдам олиш муҳимлиги
Барча оналарга, шу жумладан ҳозир ана шу ҳолатни бошдан кечираётганларга — сиз ёлғиз эмассиз. Кўмак сўрашдан қўрқманг, бу муҳим.