Туғилмаган болалар ҳақида мулоҳаза
Мен ишонаманки, бу болалар ўзлари билан нимадир оғир юкни олиб кетадилар, шу қадар оғирки, ҳатто туғилишнинг ўзига ҳам имкон бўлмайди — шунда ота-онаси ўз ҳаётларини давом эттиришлари мумкин.
Абoртлар, ўзини ўзи йўқ қилиш ва сўнадиган ҳомиладорликлар — бу доимо инсонларни алоҳида ҳисларга, яъни айб, ачинмоқ, уятга олиб келувчи мавзу.
Бу ҳислар инсонни қуйи ва қўпол вибрацияларга туширади.
Биз ҳаётимизда ҳамма нарса фақат ўзимизга боғлиқ эмаслигини тан олишимиз керак, ҳеч нарса Худо иродасидан ташқари амалга ошмайди.
Руҳ белгиланган муддатга ва муайян тажриба учун келади.
Шунда бу болаларни оиламиз бир қисми сифатида қабул қилишни бошлашимиз мумкин ва уларга оилада жой беришимиз мумкин.
Ажойиб бўлар эди агар шундай болаларга исм берилса.
Муҳими — уларни айб ҳиссиз, муҳаббат билан эслаб туриш. Бизнинг болаларимизга бизнинг айбимиз керак эмас. Уларга юракда жой керак. Мен унга юракда жой берганимда, унинг қисқа тақдирига ҳурмат билан қарашни бошлайман.
Ҳаётимиз — бу Руҳ танлови. Биз олдиндан "шартнома" тузамиз ва қайси онага келинишимиз, унинг қайси қўрқувига дуч келишимиз ва нега айнан шу қўрқувга дуч келишимиз маълум бўлади.
Агар ҳамма нарса олдиндан белгиланган бўлса, танлов қаерда?
Ҳаёт — танловнинг ўзи. Руҳ нима амалга ошиши кераклигини танлайди ва бола дунёга келади. Аммо ма'лум бир босқичда руҳнинг ривожланишида тўсқинликлар юзага келади. Ана шундай пайтларда доимо танлов мавжуд. Мен нима танлайман: кетишними ёки қолишними? Уринишним ёки “йўқ” дейишним? Ҳар куни ва ҳар соатда танловлар юзага келади.
Бу болалар, одатда, авлоддан чиқариб ташланади
Улар ҳақида гапириш ёки эслаш мумкин эмас, чунки ота-оналарда, айниқса онада, бу ишни қилгани учун катта айб туйғуси бор
Бу аёлнинг саломатлиги ва туғилган болаларга катта таъсир қилади, чунки охирги қарор ҳар доим аёлнинг ўз қўлида.
1.Ҳақиқатни ўзига айтиш: "Бу менинг болам эди ва мен бу ишни қилдим".
Дардни ҳис этиб, йиғлашни бошлаш.
Бу тузатиб бўлмайдиган иш. Энди ҳеч нарсани ўзгартириш мумкин эмас. Афсус қилиш фойдасиз, буни қабул қилиб, ҳаётни давом эттириш керак. Бу болалар хотираси учун кўп яхшилик қилиш мумкин. Энг муҳими — уларни айб туйғусисиз, муҳаббат билан эслаш
Бизнинг болаларимизга бизнинг айбимиз керак эмас. Уларга юракда жой керак. Мен унга юракда жой берганимда, унинг қисқа тақдирига ҳурмат билан қарашни бошлайман ❤
Мен ишонаманки, бу болалар ўзлари билан нимадир оғир юкни олиб кетадилар, шу қадар оғирки, ҳатто туғилишнинг ўзига ҳам имкон бўлмайди — шунда ота-онаси ўз ҳаётларини давом эттиришлари мумкин.
Абoртлар, ўзини ўзи йўқ қилиш ва сўнадиган ҳомиладорликлар — бу доимо инсонларни алоҳида ҳисларга, яъни айб, ачинмоқ, уятга олиб келувчи мавзу.
Бу ҳислар инсонни қуйи ва қўпол вибрацияларга туширади.
Биз ҳаётимизда ҳамма нарса фақат ўзимизга боғлиқ эмаслигини тан олишимиз керак, ҳеч нарса Худо иродасидан ташқари амалга ошмайди.
Руҳ белгиланган муддатга ва муайян тажриба учун келади.
Шунда бу болаларни оиламиз бир қисми сифатида қабул қилишни бошлашимиз мумкин ва уларга оилада жой беришимиз мумкин.
Ажойиб бўлар эди агар шундай болаларга исм берилса.
Муҳими — уларни айб ҳиссиз, муҳаббат билан эслаб туриш. Бизнинг болаларимизга бизнинг айбимиз керак эмас. Уларга юракда жой керак. Мен унга юракда жой берганимда, унинг қисқа тақдирига ҳурмат билан қарашни бошлайман.
Ҳаётимиз — бу Руҳ танлови. Биз олдиндан "шартнома" тузамиз ва қайси онага келинишимиз, унинг қайси қўрқувига дуч келишимиз ва нега айнан шу қўрқувга дуч келишимиз маълум бўлади.
Агар ҳамма нарса олдиндан белгиланган бўлса, танлов қаерда?
Ҳаёт — танловнинг ўзи. Руҳ нима амалга ошиши кераклигини танлайди ва бола дунёга келади. Аммо ма'лум бир босқичда руҳнинг ривожланишида тўсқинликлар юзага келади. Ана шундай пайтларда доимо танлов мавжуд. Мен нима танлайман: кетишними ёки қолишними? Уринишним ёки “йўқ” дейишним? Ҳар куни ва ҳар соатда танловлар юзага келади.
Бу болалар, одатда, авлоддан чиқариб ташланади
Улар ҳақида гапириш ёки эслаш мумкин эмас, чунки ота-оналарда, айниқса онада, бу ишни қилгани учун катта айб туйғуси бор
Бу аёлнинг саломатлиги ва туғилган болаларга катта таъсир қилади, чунки охирги қарор ҳар доим аёлнинг ўз қўлида.
1.Ҳақиқатни ўзига айтиш: "Бу менинг болам эди ва мен бу ишни қилдим".
Дардни ҳис этиб, йиғлашни бошлаш.
- Ҳаётингизда барча нарса ўзингизга боғлиқ эмаслигини тан олинг. Бу ерда шерикнинг ҳам айби бор. Ва бу тақдир айби, чунки Худо иродасидан ташқари ҳеч нарса амалга ошмайди.
Бу тузатиб бўлмайдиган иш. Энди ҳеч нарсани ўзгартириш мумкин эмас. Афсус қилиш фойдасиз, буни қабул қилиб, ҳаётни давом эттириш керак. Бу болалар хотираси учун кўп яхшилик қилиш мумкин. Энг муҳими — уларни айб туйғусисиз, муҳаббат билан эслаш
Бизнинг болаларимизга бизнинг айбимиз керак эмас. Уларга юракда жой керак. Мен унга юракда жой берганимда, унинг қисқа тақдирига ҳурмат билан қарашни бошлайман ❤